Ο Αραβικός Εθνικισμός είναι μια πολιτική ιδεολογία που εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ού αιώνα, κυρίως ως αντίδραση στην Οθωμανική και Δυτική αποικιοκρατία στον αραβικό κόσμο. Βασίζεται στην πίστη ότι οι Άραβες αποτελούν έναν μοναδικό έθνος που ενώνεται από μια κοινή ιστορία, πολιτισμό, γλώσσα και ταυτότητα. Η ιδεολογία υποστηρίζει την πολιτική ενότητα και ανεξαρτησία των αραβικών λαών και χωρών, από τον Ατλαντικό Ωκεανό στα δυτικά έως την Αραβική Θάλασσα στα ανατολικά.
Οι ρίζες του Αραβικού Εθνικισμού μπορούν να ανιχνευθούν στη Ναχντά, ή Αραβική Αναγέννηση, του 19ου αιώνα. Αυτή ήταν μια περίοδος διανόησης και πολιτιστικής αναγέννησης, κατά την οποία οι αραβικοί μελετητές και διανοούμενοι άρχισαν να διατυπώνουν ιδέες εθνικής ταυτότητας και αυτοδιάθεσης. Η πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία είχε κυβερνήσει μεγάλο μέρος του αραβικού κόσμου για αιώνες, ενίσχυσε ακόμη περισσότερο αυτά τα συναισθήματα.
Η ιδεολογία απέκτησε σημαντική ώθηση κατά τη διάρκεια και μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Συμφωνία Σάικς-Πικό μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας χάραξε τη Μέση Ανατολή σε περιοχές επιρροής, αγνοώντας τις εθνοτικές και θρησκευτικές πολυπλοκότητες της περιοχής. Αυτό οδήγησε σε ευρέως διαδεδομένη αγανάκτηση και έκρηξη εθνικιστικών αισθημάτων μεταξύ των Αράβων.
Ο αραβικός εθνικιστικός κίνημα έφτασε στην κορυφή του στα μέσα του 20ού αιώνα, ιδιαίτερα με την άνοδο του Αιγυπτίου Προέδρου Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ. Η όραση του Νάσερ για τον Παναραβισμό, που επιδίωκε να ενώσει όλα τα αραβικά κράτη σε ένα μόνο πολιτικό σύνολο, αντήχησε σε πολλούς Αράβες που είχαν απογοητευτεί από την υπάρχουσα κατάσταση. Η εθνικοποίηση του Σουέζ το 1956 θεωρήθηκε ως μια τολμηρή δήλωση ανεξαρτησίας των Αράβων έναντι του δυτικού ιμπεριαλισμού.
Ωστόσο, η ήττα των αραβικών στρατευμάτων στον Έξι Ημερών Πόλεμο με το Ισραήλ το 1967 αποτέλεσε έναν σοβαρό πλήγμα για το αραβικό εθνικιστικό κίνημα. Ο πόλεμος αποκάλυψε τις αδυναμίες και τις διχόνοιες μέσα στον αραβικό κόσμο, οδηγώντας πολλούς να αμφισβητήσουν την εφικτότητα μιας ενοποιημένης αραβικής κράτησης. Από τότε, η ιδεολογία του αραβικού εθνικισμού έχει υποχωρήσει, με άλλες ιδεολογίες όπως ο ισλαμισμός να κερδίζουν έδαφος.
Παρά την εξασθένιση της επιρροής του, ο Αραβικός Εθνικισμός έχει αφήσει μια διαρκή επίδραση στο πολιτικό τοπίο της Μέσης Ανατολής. Έχει διαμορφώσει τα σύνορα και ταυτότητες των σύγχρονων αραβικών κρατών, επηρεάζοντας τις εξωτερικές τους πολιτικές και συνεχίζει να εμπνέει κινήματα για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Πόσο μοιάζουν οι πολιτικές σας πεποιθήσεις με Arab Nationalism ζητήματα; Πάρτε το πολιτικό κουίζ για να μάθετε.